Sutra del diamante

El Sutra del diamante chinu, el llibru impresu más antiguu conocíu del mundu, impresu nel novenu añu de la era Xiantong de la dinastía Tang (esto ye, 868 d. C.). En poder de la British Library (Londres).[1]

El Sutra del diamante ye un sutra majaiana curtiu del xéneru del Prajñāpāramitā (o perfeición de la sabiduría), que enseña la práutica de la desapegadura o l'astención del apegu mental y de la non-permanencia. El nome completu en sánscritu ye Vajracchedikā-prajñāpāramitā-sūtra.

Nel sieglu XX, l'arqueólogu y sinólogu Aurel Stein (1862-1943) afayó una copia del Sutra del diamante ente los manuscritos de Dunhuang (en China).[1] La impresión taba fechada'l 11 de mayu de 868, polo que resultó ser el llibru impresu más antiguu que se conoz.[2]

  1. 1,0 1,1 «Sacred texts: "Diamond Sutra"», testu completu, traducíu al inglés, publicáu'l 30 de payares de 2003 en BL.ik (el sitiu web de la British Library [Biblioteca Británica], en Londres). Consultáu'l 1 d'abril de 2010.
  2. Soeng, Mu (15 de xunu de 2000). Diamond Sutra: Transforming the Way We Perceive the World. Wisdom Publications, páx. 58. ISBN 9780861711604. Consultáu'l 11 de mayu de 2012.

Developed by StudentB